Rys historyczny
Komenda Warszawskiej Straży Pożarnej (WSP) po zmianie struktury organizacyjnej w 1950 r. została podporządkowana prezydium Stołecznej Rady Narodowej, a pod względem fachowym - Komendzie Głównej Straży Pożarnych. W kolejnych latach, obserwowany rozwój miasta, wpłynął znacząco na potrzebę zwiększenia bezpieczeństwa na terenach poddawanych urbanizacji, w tym, poprzez rozszerzenie struktury Warszawskiej Straży Pożarnej o kolejne oddziały. Stosunkowo szybko zbudowano nowoczesne strażnice na terenie lewobrzeżnej Warszawy, w części północnej i zachodniej: w latach 1952-55 oddziały VI i VII oraz po stronie praskiej w latach 1957-60 oddziały I i VIII.
Zdjęcie 1. Oddział IX - początek lat 80-tych XX wieku
Ponadto, Rada Narodowa m. st. Warszawy uchwałą z dnia 20 grudnia 1962 r. zatwierdziła plan ochrony przeciwpożarowej m.st. Warszawy na lata 1963-1980, obejmujący kolejne inwestycje budowlane obiektów straży pożarnych. W tym czasie Komendantem Warszawskiej Komendy Straży Pożarnej był płk. poż. Zdzisław Zalewski. Jego zastępcami byli płk. poż. Tadeusz Osiński ds. operacyjno-technicznych oraz płk. poż. Stanisław Kalisz, który odpowiadał za sprawy finansowo-kwatermistrzowskie.
W ramach tego planu, podjęto prace przy budowie oddziału Warszawskiej Straży Pożarnej na Mokotowie. To właśnie płk. Kalisz nadzorował tą inwestycję.
Już na początku lat 60-tych, Warszawska Straż Pożarna uzyskała rozległy teren na Służewcu Przemysłowym, w tzw. Południowej Dzielnicy Przemysłowo-Składowej (PDPS). Na działce o powierzchni 1,6 ha planowano, oprócz warsztatów straży, umieścić siedzibę kolejnego - IX oddziału. Jednak budowa strażnicy w południowej części miasta przeciągała się, pomimo szybkiego rozwoju tego rejonu.
W 1967 r. teren miasta został podzielony na 14 obszarów operacyjnych, a późną jesienią 1969 r. w dniu 27 listopada, nastąpiło otwarcie strażnicy IX oddziału WSP przy ul. Domaniewskiej 40a, a także centralnych warsztatów.
Po reformie administracyjnej kraju i utworzeniu województwa stołecznego warszawskiego, powołano w 1976 r., komendy rejonowe straży pożarnych. Oddział IX podlegał Komendzie Rejonowej Zawodowej Straży Pożarnych Warszawa–Mokotów z siedzibą przy ul. Polnej 1. Oprócz oddziału przy ul. Domaniewskiej, komendzie tej podlegały również oddziały: III przy ul. Polnej 1 oraz XIV przy ul. Obornickiej 2. Ponadto, w tym okresie zaczęto używać dla poszczególnych oddziałów nazw lokalnych, precyzujących ich położenie na terenie miasta. Oddział na Domaniewskiej określano, jako Oddział IX – Służewiec.
W tamtym czasie obszarem chronionym oddziału IX objęte były dzielnice: Mokotów oraz częściowo Ochota. Granice rejonu operacyjnego oddziału IX w 1969 r., według archiwów, przebiegały następująco: „od północy – od ul. Żwirki i Wigury, w kierunku zachodnim ulicami Racławicką, Ursynowską, południowym skrajem zabudowy ulicy Dolnej do al. Sobieskiego, następnie skręca na południowy wschód i biegnie ulicami: al. Sobieskiego, Bonifacego, Fortową i Tarniny /2/ i drogą polną w kierunku osiedli Grabów i Imielin do ul. Kwiczołów poczym skręca na zachód i biegnie ul. Kwiczołów, Wyczółki i skręca na północ i biegnie ulicami Wirażową, Paluch, Żwirki i Wigury
i dobiega do ul. Racławickiej”. Początkowo w rejonie chronionym oddziału IX, którego powierzchnia wynosiła ok. 20km2, mieszkało ponad 61 tys. mieszkańców.
Na pierwszego dowódcę oddziału powołano ppłk. poż. Zenona Wlazło z kadrą: oficerowie - Karol Kasprzak, Czesław Kijo, kwatermistrz Bożenna Miler, pracownik do spraw administracyjno kancelaryjnych Pani Janina Sokołowska, a stanowisko telefonistki zajmowała Wacława Marek.
Zdjęcie 2. Jednostka Ratowniczo Gaśnicza 9 - rok 2014
Struktura organizacyjna oddziału wyglądała następująco: dowódca oddziału, oficer do spraw zapobiegania pożarom (prewencja), oficer ds. operacyjno-technicznych, kwatermistrz, stanowisko administracyjno-kancelaryjne. W tamtych latach służbę pełniono w systemie dwuzmianowym 24/24, a co dziesiąta służba była służbą „wolną”.
Od samego początku działalności, strażacy z Domaniewskiej brali udział w wielu poważnych akcjach ratowniczo-gaśniczych zarówno na terenie miasta jak i kraju. Jedną z nich był pamiętny pożar Centrum Radiowo Telewizyjnego przy ul. Woronicza, do którego doszło w dniu 14 kwietnia 1974 r. W czasie pożaru spłonęły dekoracje przechowywane na korytarzu, kable technologiczne, emisyjne i zasilania – ówczesnej wartości około 600 tys. złotych. Dzięki sprawnej akcji ratowniczej strażaków z oddziału IX wspieranych przez inne jednostki, ten poważny pożar udało się szybko zlokalizować i zminimalizować straty.
Innymi znaczącymi wydarzeniami, przy których, w działaniach ratowniczych brali udział strażacy z oddziału IX były m.in.:
- tragiczny pożar w Rafinerii Nafty w Czechowicach Dziedzicach z 26 czerwca 1971 r.;
- pożar Centralnego Domu Towarowego w Warszawie w dniu 21 września 1975 r., znajdującego się przy ul. Kruczej 50 (obecnie);
- katastrofa samolotu pasażerskiego Ił-62 „Mikołaj Kopernik”, który rozbił się podczas podchodzenia do lądowania w okolicy lotniska Okęcie, zdarzenie to miało miejsce 14 marca 1980 r., a w samej katastrofie zginęła m.in. znana polska artystka Anna Jantar;
- pożar szybu naftowego Daszewo k/Karlina, który miał miejsce w dniach 2-12.01.1981 r.
- katastrofa samolotu pasażerskiego Ił-62 „Tadeusz Kościuszko” która wydarzyła się 9 maja 1987 r. w trakcie podchodzenia do lądowania awaryjnego, po awarii silników.
Do końca lat 80-tych oddział znajdował się w centrum dzielnicy, w której dominował przemysł i liczne obiekty magazynowe. Zabudowa mieszkaniowa znajdowała się na obrzeżach rejonu operacyjnego jednostki, przede wszystkim na terenie Ursynowa, gdzie od połowy lat 70-tych powstawała nowa dzielnica mieszkaniowa.
Zdjęcie 3. Wyposażenie JRG nr 9
Oddział IX Zawodowej Straży Pożarnej, Warszawa-Mokotów zachował swoją nazwę do czasu powstania Państwowej Straży Pożarnej w 1992 r., kiedy to z dniem 1 lipca ówczesny Komendant Główny PSP st. bryg. Feliks Dela powołał do istnienia „Jednostkę Ratowniczo-Gaśniczą Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie nr 9". Rejonem chronionym JRG 9 były w tamtym okresie, obecne dzielnice: Mokotów i Ursynów oraz część dzielnicy Włochy, na terenie której leży port lotniczy im. Fryderyka Chopina.
Wraz z rozwojem infrastruktury miejskiej oraz oddaniem do użytku pierwszej warszawskiej linii metra w 1995 roku, w rejonie operacyjnym Jednostki Ratowniczo -Gaśniczej nr 9 nastąpiła intensywna rozbudowa osiedli mieszkaniowych na terenie Ursynowa i Kabat. Szybki wzrost zaludnienia, a także stosunkowo duża odległość JRG 9 od najdalej wysuniętych na południe osiedli, spowodowały, że konieczne było utworzenie kolejnej JRG oraz podzielenie rejonów operacyjnych w tej części miasta. Do czasu wybudowania nowej strażnicy na Ursynowie, przez szereg lat, na terenie Stacji Techniczno-Postojowej Metra na Kabatach istniał posterunek PSP obsługiwany przez strażaków z JRG 9. Po 12 października 2005 roku, gdy na warszawskim Ursynowie rozpoczęła funkcjonowanie Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza nr 17, rejon operacyjny JRG 9 został zmniejszony, a granica do dnia dzisiejszego przebiega wzdłuż Doliny Służewieckiej.
Zdjęcie 4. Dowódcy JRG nr 9
Od początku lat 90-tych dawny przemysłowy Służewiec zaczął przekształcać się w dzielnicę budynków biurowych, którą dziś można swobodnie określić jako jedno z większych Centrów Biurowo - Biznesowych w Warszawie. W ostatnich latach, na terenie Służewca, obserwuje się również coraz większą liczbę nowo budowanych osiedli mieszkaniowych.
Dziś, rejon chroniony przez JRG 9 obejmuje dzielnicę Mokotów, w tym Służewiec, Wierzbno i Służew, część dzielnicy Włochy z osiedlami mieszkaniowymi Okęcia oraz portem lotniczym im. Fryderyka Chopina, a także część dzielnicy Ochota z osiedlami mieszkaniowymi Rakowca. Obecnie jest to teren o powierzchni ok. 30 km2, na którym zamieszkuje blisko 150 tysięcy ludzi.
Dowództwo JRG
Dowódca JRG
bryg. mgr inż. Artur Wójcik
Zastępca Dowódcy JRG
mł. kpt. mgr inż. Marcin Wesołowski
Sprzęt
Wyposażenie techniczne Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej nr 9
GBA-Rt 2,5/25/2,5 Renault Midlum 300
Silnik: wysokoprężny, poj. 7146 ccm3,
- Moc: 217 kW / 300KM
- Napęd szosowy - 4x2
- Załoga: 6-osobowa
- Zbiornik wody o pojemności 2500l
- Zbiornik środka pianotwórczego 250l
- Rok produkcji: 2010
GCBA 5/32/2,5 Man TGM 18.330
Silnik: wysokoprężny, poj. 6871 ccm3,
- Moc: 240 kW / 330 KM
- Napęd szosowy - 4x2
- Załoga: 6-osobowa
- Zbiornik wody o pojemności 5000l
- Zbiornik środka pianotwórczego 500l
- Rok produkcji: 2007
GCBA 8,5/56 Scania P380
Silnik: wysokoprężny, poj. 11705 ccm3,
- Moc: 279kW / 379 KM
- Napęd szosowy - 6x4
- Załoga: 3-osobowa
- Zbiornik wody o pojemności 8500l
- Zbiornik środka pianotwórczego 850l
- Rok produkcji: 2008
SPgaz Renault Midlum 220.16C
Silnik: wysokoprężny, poj. 6174 ccm3,
- Moc: 158kW / 214 KM
- Napęd szosowy- 4x2
- Załoga: 3-osobowa
- 30 aparatów ochrony dróg oddechowych
- Rok produkcji: 2003
SD 31 Iveco Magirus 160E30
Silnik: wysokoprężny, poj. 7685 ccm3,
- Moc: 220 kW/ 299 KM
- Napęd szosowy- 4x2
- Załoga: 3-osobowa
- Udźwig kosza: 400 kg
- Maksymalna wysokość robocza 31,0 m
- Kąt obrotu 360st.
- Rok produkcji: 2012
SLBus Ford Transit Van 280 S - 309[W]55
Silnik: wysokoprężny, poj. 2198ccm3,
- Moc: 103 kW / 140KM
- Napęd szosowy- 4x2
- Załoga: 7-osobowa
- Rok produkcji: 2008
SLRR Ford Focus
Silnik: wysokoprężny, poj. 1560 ccm3,
- Moc: 70kW / 95KM
- Napęd szosowy- 4x2
- Załoga: 5-osobowa
- Rok produkcji: 2012
Quad Suzuki LTA-700X
Silnik: benzyna, poj. 695 ccm3,
- Moc: 34kW / 46 KM
- Napęd terenowy- 4x4
- Załoga: 1-osobowa
- Rok produkcji: 2007
Piaskarka i taśmociąg do ładowania piasku
- Urządzenie służy do sprawnego zasypywania worków z piaskiem, wykorzystywanych m.in. do budowy wałów przeciwpowodziowych.
- Przy zasypie z dwóch podajników w ciągu 1 godz. 2 osoby odbierają 750 worków z 25 kg piasku.
- Zasypane worki mają jednakową masę, co znacznie ułatwia ich przenoszenie.
- System zatrzasku umożliwia błyskawiczne zamknięcie worka i nie powoduje niszczenia dłoni.
- Niewielkie zużycie paliwa ok. 0,95 l/godz. czyni piaskarkę ekonomiczną w eksploatacji.
Przyczepka lekka transpotrowa
Dopuszczalna ładowność: 500 kg
Skokochron Milagro 2 dopuszczalna wysokość skoku 16 m
Rok produkcji: 2018