Rys historyczny
Siedziba Oddziału V Warszawskiej Straży Ogniowej (znak oddziałowy – chorągiew zielona), czyli dzisiejszej JRG 5, przy ul. Marcinkowskiego 2 jest najstarszym w Polsce obiektem wybudowanym specjalnie na potrzeby straży pożarnej. Ale prascy strażacy nie wprowadzili się do tej strażnicy od razu. Oddział praski od momentu powstania w 1836 r. do 1851 r. był oznaczony numerem IV i stanowił jedyny oddział prawobrzeżnej Warszawy. Numeracja została zmieniona z chwilą utworzenia oddziału przy ul. Chłodnej. Od tej pory oddział praski określany był mianem piątki.
Pierwotną siedzibą tego oddziału były zabudowania przy ul. Petersburskiej, obecnie Jagiellońskiej, w okolicach dzisiejszego kina Praha. Na koszary straży składały się cztery wolno stojące baraki, tworzące zamknięty dziedziniec. Przy jednym z budynków wznosiła się wieża obserwacyjna, również drewniana, w kształcie smukłego czworokątnego graniastosłupa, którego ściany w dolnej części rozszerzały się w piramidalną podstawę. Na samej górze znajdowała się nadbudówka, wokół której przebiegała galeryjka zabezpieczająca. Wieża ta była podobna do drugiej czatowni ratuszowej (Oddział II) oraz pierwszej czatowni Oddziału III na Nowym Świecie 14. Ze względu na stan techniczny baraki przy Petersburskiej zostały w 1874 r. rozebrane, a Oddział V przeniesiony do koszar wojskowych przy ul. Namiestnikowskiej (obecnie Sierakowskiego). Po roku znowu nastąpiła przeprowadzka, tym razem do prywatnego domu przy ul. Szerokiej 9/11 (obecnie Kłopotowskiego), wynajmowanego przez władze miasta od Andrzeja Cieszkowskiego. Tu też strażacy prascy długo nie zagrzali miejsca, bo po upływie kolejnego roku ich koszary zostały przeniesione do innego prywatnego domu, przy ulicy Pańskiej 5, należącego do rodziny Grabowskich. Konie i wszystkie pojazdy oddziałowe przechowywano po drugiej stronie ulicy Pańskiej, w dawnych stajniach kozackich.
W 1875 r. zaczął się urzeczywistniać plan budowy dla oddziału praskiego, strażnicy z prawdziwego zdarzenia. Wtedy to właśnie rozpoczęto budowę koszar przy ul. Moskiewskiej (obecnie Jana Zamoyskiego), w rozwidleniu ul. Spornej, której ramię północne jest dzisiaj ul. Karola Marcinkowskiego, a południowe ul. Sprzeczną. Kamień węgielny pod budowę położył inicjator przedsięwzięcia, wielce zasłużony dla Warszawy prezydent miasta (ściślej p.o. prezydenta) Sokrates Starynkiewicz. Budowa nowej strażnicy zakończyła się w 1878 r. Jej projektantem był Józef Orłowski. Remiza praska była na owe czasy nowoczesnym obiektem.
Poza częścią mieszkalną dla 100 strażaków (i kominiarzy) znajdowały się w niej ogrzewane stajnie i wozownie, kuźnia oraz warsztaty. Z daleka widać było strzelistą czatownię, opartą na czworokątnej podstawie. Strażnica do czasu wybudowania na przełomie XIX i XX w. wież katedry praskiej stanowiła najwyższy obiekt na Pradze. Umieszczono na niej herb z syrenką –symbol wszystkich ówczesnych służb miejskich.
II wojna światowa a JRG 5
Po wielu nalotach bombowych w pierwszych dniach wojny Praga najwcześniej pozbawiona została wody, prądu i gazu. Strażacy gasili pożary często pod ostrzałem pistoletów i lecących z powietrza bomb. Jednostka praska brała udział w pożarach trzech ważnych obiektów: Dworca Wschodniego, Dworca Wileńskiego i Państwowych Zakładów Inżynierii. Mimo trudnej sytuacji wojennej, strażnica przy ul. Marcinkowskiego przetrwała wojnę w dobrym stanie.
Ocalała też wieża obserwacyjna, ale niestety z bliżej nieznanych powodów została w 1954 r. rozebrana. Tym samym zniknęła ostatnia z przedwojennych czatowni warszawskich. W latach trzydziestych XX wieku do koszar Oddziału V-go dobudowano skrzydło od strony ul. Sprzecznej, nie zadbano jednak o podobieństwo architektoniczne tej nowej części do istniejącego budynku. Pod koniec lat pięćdziesiątych na bazie powstałego wcześniej skrzydła koszar dobudowano piętro stanowiące, do chwili obecnej powierzchnię użytkową dla pełniących służbę funkcjonariuszy.
Starej części strażnicy nie remontowano, mimo że z biegiem lat coraz bardziej nadgryzał ją ząb czasu. Właśnie dlatego, szefowie warszawskiej straży postanowili ratować wpisany do rejestru zabytków obiekt. W lipcu 2008 r. zostało wydane pozwolenie na budowę, a rok później ruszyły prace. W ramach pierwszego etapu remontu (zakończonego na początku 2010 r.), odbudowana została wieża obserwacyjna, odtworzono elewację, wymieniono stropy i okna oraz konstrukcję dachu. Drugi etap robót budowlanych rozpoczęto w 2014 r. Tym razem prace skupiły się na wnętrzach obiektu. Od tej chwili ruszyły również działania związane z przygotowaniem ścieżki edukacyjnej dla młodzieży oraz wystaw związanych z historią Warszawskiej Straży Ogniowej. W listopadzie 2017 r. rozpoczęto kolejny etap inwestycji. Odbudowano pomieszczenia starej stajni oraz kuźni tworząc w ten sposób kolejną przestrzeń wystawową. Prace budowlane zakończono w sierpniu 2018 r. W październiku otwarte zostaje Centrum Edukacji i Historii Warszawskiej Straży Pożarnej, którego zadaniem jest dostarczenie wiedzy i informacji dotyczących historii i rozwoju techniki pożarniczej w warszawskiej straży oraz kształtowanie pozytywnych postaw w obszarze sposobów i zasad postepowania na wypadek powstania zagrożeń wobec życia, zdrowia, mienia i środowiska.
Specjalizacja JRG 5
Po zlikwidowaniu oddziału 11-go „Wodno-nurkowego" mieszczącego się w Porcie Praskim, zdecydowano o przeniesieniu specjalizacji na mieszczącą się w bliskiej odległości „piątkę". Od roku 1990 JRG 5 zyskało miano jednostki specjalistycznej. W latach specjalizacji w JRG 5 zatrudnionych było 96 funkcjonariuszy. W marcu 2010 roku zadecydowano o przeniesieniu specjalizacji wodno – nurkowej do JRG 1, mieszczącej się w bliższej odległości od Kanału Żerańskiego.
Obszar chroniony przez JRG 5 w chwili obecnej składa się z wydzielonych części dwóch sąsiadujących ze sobą dzielnic Warszawy: Pragi Północ i Pragi Południe. W jednostce zatrudnionych jest 69 funkcjonariuszy z czego 66 pracujących w systemie zmianowym z podziałem na trzy zmiany służbowe po 22-ch strażaków każda. Minimalny stan osobowy, pełniącej służbę zmiany, ze względu na dużą liczbę interwencji (ok. 1500 wyjazdów rocznie) jednostki określono na 13 strażaków.
Dowództwo JRG
Dowódca JRG
mł. bryg. mgr inż. Andrzej Mierzwicki
Zastępca Dowódcy JRG
asp. sztab. Robert Dziubak
Sprzęt
Wyposażenie techniczne Jednostki Ratowniczo-Gaśniczej nr 5
GBA Scania 3/16/2,5
Silnik wysokoprężny o pojemności 9293 cm3
Moc silnika: 235kW/320 KM
Napęd: 4x2 szosowy
Załoga: 6-osobowa
Zbiornik wody o pojemności 3000 l
Zbiornik śr. pianotwórczego: 300 l
Rok produkcji: 2015
GBA Rt Renault Midlum 2/30/2,5
Silnik wysokoprężny o pojemności 6174 cm3
Moc silnika: 162kW/220 KM
Napęd: 4x2 szosowy
Załoga: 6-osobowa
Zbiornik wody o pojemności 2000 l
Zbiornik śr. pianotwórczego: 200 l
Rok produkcji: 2005
GCBA Man 5/42/5,6
Silnik wysokoprężny o pojemności 6871 cm3
Moc: 235kW/320 KM
Napęd: 4x4
Załoga: 6-osobowa
Zbiornik wody o pojemności 5000 l
Zbiornik środka pianotwórczego: 500 l
Rok produkcji: 2019
SD 31
Silnik: wysokoprężny, poj. 5880 cm3
- Moc: 220 kW / 300 KM
- Załoga: 3-osobowa
- Maksymalny udźwig kosza: 3 osoby/270 kg
- Maksymalna długość wysuwu ramienia: 31 m
- Kąt obrotu 360o
- Rok produkcji: 2014
VW Caravelle
Silnik wysokoprężny o pojemności 1998 cm3
Moc: 75 kW/101 KM
Napęd: 4x2 szosowy
Załoga: 9-osobowa
Rok produkcji: 2015
SLOp FORD Focus
Silnik wysokoprężny o pojemności 1600 cm3
Moc: 74 kW/100 KM
Napęd: 4x2 szosowy
Załoga: 5-osobowa
Rok produkcji: 2012
Przyczepka ze skokochronem P01
Dopuszczalna ładowność: 515 kg
Rok produkcji: 2005
Skokochron Milagro 2
Dopuszczalna wysokość skoku 16m
Przyczepa pompowa P02
-Dopuszczalna ładowność 560 kg
-Rok produkcji: 2001
-Agregat prądotwórczy 6,4 kW 230/400V
-Motopompa przenośna szlamowa Honda 1640 dm3/min rok produkcji 1995
-Motopompa przenośna szlamowa Honda 1640 dm3/min rok produkcji 2004
-Pompa turbinowa 865 dm3/min
Przyczepa prądotwórcza P03
- Moc agregatu prądotwórczego: 100 kW
- Rok produkcji: 2015
Przyczepa z łodzią ratowniczą "Mariusz" 305Ł1
...
...
Koło emerytów
1. Prezes: Anna CICHOWSKA,
2. Wiceprezes: Roman MASZKIEWICZ,
3. Wiceprezes: Eugeniusz PRASUŁA,
4. Sekretarz : Leszek ZIÓŁKOWSKI,
5. Skarbnik: Jacek MIECZNIKOWSKI,
6. Członek: Janusz RUTKOWSKI,
7. Członek: Zbigniew JAROSZ,
Protokół z ukonstytuowania się zarządu
